MOOIE AFSLUITING

VAKANTIE! YES! Heerlijk samen! Leuke dingen doen. Uitslapen. Naar plekken in Perth gaan die we nog niet hebben gezien. Helaas, niets is minder waar….Er moest toch nog even gewerkt worden, we moesten nog een overnachting in Sydney regelen, koffers waren nog niet allemaal gepakt en op het laatste moest er toch nog een doos met voornamelijk kleding aan ons transport naar Singapore worden toegevoegd. Weer stress voor vertrek.

Maar onze afscheidspicknick in Kings park was erg geslaagd. Het was een gezellig clubje en we hebben tot zonsondergang genoten.
Zoals ik in mijn vorige blog onze vakantieroute in grove lijnen heb geschetst, kan ik nu vertellen hoe het uiteindelijk is geweest. Dat kan heel kort, in een woord: FANTASTISCH! Maar zal het iets uitgebreider doen.

Onze vakantie begon op Kangaroo Island. En dat was geen slecht begin. We hadden een waanzinnig mooi huis met werkelijk waar alles erop en eraan. We konden niets vinden wat niet in het huis aanwezig was….O ja, geen oestervorkjes………(hahaha). ’s Middags op het vaste land nog even wat boodschapjes gedaan want we zouden pas rond 9 in het huis aankomen. Wijntje open, haardje aan want op KI was het best fris. De volgende dag regende het zelfs en dat op MIJN verjaardag ;-( Beetje jammer maar we zijn in de auto gestapt en hebben wat rondgereden en zijn ergens neergestreken voor een heerlijk lunch en ’s avonds hebben we gezellig samen gekookt en genoten van de super mooie plek.

Kangaroo Island is een mooi eiland met prachtige uitzichten, mooie natuur en lange kronkelige wegen zonder een ziel tegen te komen. We bezoeken een kunstgalerie van een collega van Ruud. Hijzelf is niet aanwezig maar ontmoeten wel zijn vrouw. De kunst die ze maken spreekt ons niet zo aan maar de lunch was erg lekker.

De dag van vertrek, lopen we nog een kunstgalerie binnen uit nieuwsgierigheid. Op weg naar buiten valt mijn oog op een kunstwerk wat ik herkende. Blijkt dat ik het zelfde kunstwerk ruim een jaar eerder in Perth heb zien hangen en het toen bijzonder genoeg vond om er een foto van te maken met m’n IPhone. Hoezo, toeval bestaat niet? Om een lang verhaal niet nog langer te maken……….WE HEBBEN HET GEKOCHT! Een mooie herinnering aan ons verblijf in Australië.

Van Adelaide hebben we het centrum links laten liggen. Zijn er even doorheen gelopen maar vonden het erg kil en ongezellig en zijn op de tram richting strand gestapt. Ook dit vonden we niet om over naar huis te schrijven…dat doe ik dan ook niet. Maar de natuur buiten de stad (de heuvels) en de natuur in de stad was prachtig. Ons hotelletje lag in gezellig straatje met leuke restaurantjes en cafeetjes en we ontbijten steeds ergens anders. We hebben ons een ochtend in het National Museum of South Australia prima vermaakt en ’s middags door de Botanische tuin gestruind was ook geen straf.

Van de eigenaresse van de kunstgalerie hadden we vernomen dat “onze” kunstenares in de Adelaide heuvels woonde en laten we daar nou TOEVALLIG een volgend logeeradresje hebben. Na een heerlijk ontbijt met eieren en spek, rijden we naar Hahndorf, een oude Duitse nederzetting in de heuvels van Adelaide. 's middags brengen we een bezoekje aan onze kunstenares. Drinken daar een kopje koffie, krijgen nog een kadootje van haar als dank voor de aankoop van en kunstwerk. Een schattig prentje van 2 poezen. Ook zij is gek met beesten, ze heeft zelf 4 honden rond lopen. Het was een bijzondere ontmoeting.

Op naar onze volgende vakantie! Steeds als we ons verplaatsten van enorm huis, naar mini hotelletje, naar oud huisje in de heuvels is een korte vakantie op zich. Nu 8 dagen in de camper! Ook een bijzondere ervaring. Heerlijk om overal te kunnen overnachten waar je maar wilt maar het beperkt je wel in je bewegingsvrijheid. Zo’n stug en lomp voertuig stuur je niet even een klein kronkel padje op. Maar we hebben op prachtige plekken gestaan waar we anders voorbij waren gereden. Een bijkomend voordeel is een toilet en douch aan boord! Alle dagen zelf gekookt. Ook wel even lekker. Buiten de deur eten is zeker geen straf maar je hebt wel een keer behoefte aan een “gewone” maaltijd…uiteraard vergezeld met een glaasje huiswijn. Deze streek “Barroso Valley” staat bekend om z’n goede wijnhuizen en we hebben er dan ook een aantal bezocht! Halverwege onze campertocht zijn we op een boom vol wilde koala’s gestuit. Dat was echt een geweldige verrassing. Eentje zelfs stiekem geaaid…ok, eigenlijk not done maar kon de verleiding niet weerstaan…..Je zou ze vast willen pakken en vreselijk willen knuffelen maar dat heb ik toch maar niet gedaan. Mijn vakantie kon nu al niet meer stuk na deze ervaring. We waren pas op de helft……….

Onderweg naar Melbourne hebben we op prachtige (wild)kampeerplekken gestaan. Een plek aan het water naast een pelikanen landingsbaan (steiger), een prachtige plek in Nationaal Park Grampions waar we door de wallaby’s werden begroet en we hebben op een mooie camping gestaan van een Nederlands/Australisch stel. Enorme kolonie witte cockatoo’s die de camping een beetje terroriseerden. Wilde beesten voeren is eigenlijk een NO GO maar om te voorkomen dat ze de tentzeilen en campingstoelen vernielen, worden ze zoet gehouden met zaad. En brutaal dat ze zijn!

Laatste stukje van de camperroute (De Great Oceaan Road) is ons een klein beetje tegengevallen. Hadden gedacht dat we 200 km langs de kust zouden rijden maar dat was slechts een kwart van die afstand. Wel prachtig dat stuk maar ook het weer zat niet mee. Helaas. Onze laatste avond in de camper kwam het met bakken uit de lucht en dan is het toch wel fijn dat je lekker droog binnen zit, kan koken, kan lezen, tv kan kijken en droog je bedje in kan stappen. En het fijnste van een camper: ’s nachts niet je hoeft aan te kleden en met een toiletrol onder je arm met je slaperige hoofd in de regen naar een toilethokje moet strompelen voor een plas.
Na 8 dagen hebben we ons huis op wielen in Melbourne ingeleverd en ons door de taxi bij ons volgende logeeradres af laten zetten. Dit keer een oud huis in Zuid Melbourne waar we bij iemand via de organisatie AIR B&B 4 dagen logeren. De eigenaresse is vriendelijk en geeft ons tips waar we kunnen eten en wijst ons de weg. We krijgen de sleutel en mogen haar woonkamer en keuken gebruiken. Eerste avond lopen we de stad in om een hapje te eten. De stad doet gezellig aan en er is veel leven op straat. Ook ’s avonds laat nog. Heel anders dan in Perth! De volgende ochtend lopen we naar een grote overdekte markt. Wat een feest. Al dat heerlijke verse eten. Lekkere Latte gedronken, lekker geshopt, m’n telefoon sim lock vrij laten maken….(pffff, dat valt niet mee om die een half uur kwijt te zijn) en de verse groente en vis niet kunnen laten liggen en dus besloten om daar “thuis” de avond voor vertrek een maaltijdsalade van te maken.
Een stadswandeling met gids was ook een leuke belevenis. Hadden we in Perth ook zeker moeten doen want je komt zo op plekken die je zelf niet zou weten te vinden. Melbourne is echt een bruisende, jong aandoende stad. Veel steegjes waar graffiti artiesten zich helemaal kunnen uitleven. Leuke hippe eettentjes. Mooie oude gebouwen. Hier ook een gezellig trammetje wat naar het strand rijdt. Een echte stad. Hier zouden we ook best kunnen wonen.
Om 5 Am gaat de wekker. Koffers zijn (weer) gepakt. Wordt steeds lastiger om ze te sluiten. Tja, je koopt zo hier en daar toch wel weer een kleinigheidje. Snel een boterham naar binnen geschoven. Taxi staat voor. We vertrekken naar onze volgende vakantiebestemming; “Tassie” zoals de Aussies Tasmanië noemen.
Na een korte vlucht van 1,5 uur landen we op Hobart, de hoofdstad van Tasmanië. Huurauto staat al klaar. Wat een verademing zeg weer in een normale auto rijden.
Aangezien we lekker vroeg zijn en we aan boord niet hebben ontbeten, gaan we op zoek naar een restaurantje. Het centrum doet een beetje oubollig aan. Na het ontbijt struinen nog even de stad door maar houden het al snel voor gezien. We stappen in de auto en rijden naar het hoogste punt van Hobart (Mount Wellington) om het uitzicht over het eiland te bewonderen. Daar aangekomen ligt alles in een dik wolkendek en is het er vreselijk koud. Maar ’s avonds doen we een tweede poging en die is geslaagd! Prachtig uitzicht. Ons logeeradresje (B&B) ligt 45 minuten rijden van Hobart in een klein vissersdorpje. Worden erg vriendelijk begroet (maar niet heus) en naar onze kamer gebracht. De kamers liggen een apart gebouwtje achter het woonhuis. Prachtig uitzicht over de heuvels en bossen. De honden komen ons wel vriendelijk begroeten. Jammer dat er ’s avonds in de buurt geen enkel restaurantje open. Ze hoeven blijkbaar alleen te leven van de ontbijtjes en de lunches want het was het overal uitgestorven. Maar we hebben het opgelost door ‘s middags lekker uitgebreid te lunchen en ’s avonds aten we op onze kamer een kaasplankje met heerlijke plaatselijke wijntje. Tja, het was wel een beetje behelpen.
Vanaf deze logeerplek maken we een prachtige excursie naar Bruny Island: een natuur-vogel-zeeleeuwen paradijs. Met een supersnelle speedboot worden we langs de spectaculaire rotskust gevaren. Op dit eiland komt ook als enige de albino wallaby voor. Heel bijzonder een witte moeder met een “donkere” Joey (baby).
Onze rit naar ons volgende adresje in het Noorden is werkelijk prachtig! Onderweg komen we veel verschillende landschappen tegen. Heel groen, bossen, weilanden, kust vergezichten. Wordt wel gezegd dat Tasmanië, Australië in het klein is. Het kent 4 seizoenen en is gemiddeld een stuk koeler dan op het vaste land. Geen straf om een tijd in de auto te zitten.
Bij ons volgende B&B&L&D adresje (Bed&Breakfast&Lunch&Diner) worden we hartelijk welkom geheten door de eigenaren. We waren iets later dan gepland en ze waren al ongerust geworden. In de knusse gezamenlijke woonkamer krijgen we een lekker kopje koffie in afwachting van het avondeten wat speciaal wordt voorbereid. We zijn de enige gasten en krijgen de volle aandacht. De eigenaar blijkt ook een liefhebber van koken te zijn en dat hebben we geweten. Verrukkelijk gegeten met bijpassende wijn. Omdat we redelijk afgelegen zaten en we zo heerlijk hadden gegeten, hebben we meteen voor de volgende avond weer gereserveerd.
De volgende ochtend na een goed ontbijt zijn we met de eigenaar op pad gegaan en hebben een interessante boswandeling van ruim 4 uur gemaakt. Onze gids/eigenaar/Engelsman/bioloog/ecoloog wist ons alles te vertellen over de verschillende eucalyptussen. De ontwikkeling van het bos, het regenwoud, de verandering in de loop van de tijd, hoe de bomen met en tegen vuur bestand zijn. Het was een flinke klim over en onder gevallen boomstammen. Niets wordt weggehaald. Hij maakt alleen de wandelroute begaanbaar door een traptrede in een omgevallen boomstam te zagen. Met behulp van gekleurde lintjes had hij in de loop der jaren zelf een route uitgezet. Thuis gekomen, werd ons een heerlijke lunch voorgeschoteld door de vrouw des huizes. Na weer een geslaagd avondmaal en een super fijn verblijf bij onze gasten van “Forest Walks Lodge” zijn we de volgende ochtend naar ons laatste logeeradresje gereden. De wegen zijn heuvelachtig en bochtig maar er is bijna niemand op de weg dus rijdt het lekker ontspannen door en genieten we van steeds afwisselende uitzichten die we bij elke bocht aantreffen. Onderweg aantal keer gestopt voor een lekkere lunch of een wijnproeverijtje (uiteraard maar een half glaasje voor de chauffeur). We worden ook hier bij ons 3e adresje vriendelijk door de gastheer ontvangen en naar onze kamer/huisje gebracht. Een losstaand gebouwtje wat achter in de tuin staat met nog een 3tal huisjes. Een modern ingericht huis, met patio, BBQ, pantry, gezellig zitje en we mogen gebruik maken van de gezamenlijke wasmachine. Hard nodig! De volgende ochtend doen we het lekker rustig aan. Het weer is hier super lekker, de tuin prachtig en de was moet nog worden opgehangen.
Inmiddels is het lunchtijd. We strijken neer bij een wijnhuis wat open huis heeft. Ze hebben een deal gemaakt met hun horeca collega’s uit het dorp om naast de heerlijke wijn, ook iets te eten te serveren. Uit een mobiele houtoven worden verrukkelijke pizza’s getoverd. Live muziek op de achtergrond en een prachtig uitzicht op de voorgrond. Wat is het leven toch slecht!
De laatste dag op het eiland willen we nog sportief afronden met een wandeling langs de “Wineglass Bay” (alleen de naam al) maar we moeten, gezien de temperatuur en de eerste flinke klim naar de top, moeten we helaas besluiten om de wandeling niet af te maken aangezien we anders het vliegtuig zouden kunnen missen. Met onderweg nog een aantal mooie tussenstops rijden we nu op ons gemak richting het vliegveld. Tasmanië is ons heel goed bevallen en we komen hier zeker nog een keer terug!
De vlucht van Hobart naar Sydney duurt 3,5 uur en we komen ’s avonds rond 10 p.m. in het hotel aan. Een super knus oud hotelletje in een van de oudste wijken van Sydney, “The Rocks” genaamd. Onze kamer is klein en staat vol met oude meubeltjes. Ademt de sfeer van de jaren 30. Beneden aan de bar drinken we nog even een afzakkertje. Na een slechte nachtrust (veel herrie van de airco’s buiten) vragen we of we een andere kamer kunnen krijgen. Na het ontbijt, ook beneden in de kroeg die is omgebouwd als ontbijtruimte, krijgen we van de receptioniste te horen dat we een andere kamer krijgen. WEER inpakken dus! Maar dat liever dan weer geen oog dicht doen.
Sydney is een waterstad. Alles is in, om en aan het water gebouwd. Ook hier zitten we op een centrale plek, vanwaar we alles lopend/openbaar vervoer (veerboot) kunnen doen. De twee iconen Harbour Bridge en het Opera House om de hoek. Lopen ’s middags langs de haven en bezoeken de grote vismarkt. Uiteraard strijken we neer met een heerlijk visje EN een wijntje. YAM!!!!
Omdat we maar 3 dagen in Sydney zijn, boeken we hier ook een wandelroute. Nu met een Aboriginal die ons een stukje van de stad laat zien door de ogen van een Aboriginal. Zeer interessant.
We nemen de ferry naar het plaatsje Manly (buitenwijk van Sydney) en eten ’s avonds bij een Italiaan.
Het Opera huis is zeker bijzonder van buiten maar we zijn nieuwsgierig hoe het er binnen uitziet. We hadden een voorstelling kunnen boeken maar die beginnen bij $ 100.- per persoon. Hebben daarom besloten een rondleiding te nemen. Ook dit project is iets duurder uitgevallen (7 miljoen geraamd en heeft uiteindelijk 102 miljoen gekost) en heeft qua bouwtijd ook een stuk langer geduurd dan gepland (10 jaar later). Maar het geld is ruimschoots terugverdiend met de miljoenen toeristen die het gebouw jaarlijks trekt!
Ons laatste dagje Sydney zijn we naar Bondi Beach gegaan. Alsof de duvel er mee speelt……..de dag dat wij naar het strand gaan, is het bewolkt. Beeeeeeetje jammer maar Ruud neemt toch een duik in de South Pacific Ocean. Beeeeeeeeeeeetje fris! Ik weet niet of het aan het weer lag maar ik had een andere voorstelling van Bondi Beach. Toch een beetje door de TV programma’s en de brede life guards misleidt. ’s Middags zijn we neergestreken bij een strandtentje voor de lunch en is de zon weer gaan schijnen. Terug naar de stad lopen we een prachtige wandeling van ca. 5 km langs de kust naar het plaatsje Coogee waar we de bus pakken naar ons hotelletje. Onze laatste ochtend in Sydney doen we nog wat inkopen voor het thuisfront. Onze vlucht is ’s middags dus we hebben maar een paar uur. De vlucht duurt 5 uur maar we verliezen wegens het tijdsverschil slecht 2 uur. Komen begin van de avond in Perth aan. Omdat we graag nog een paar mensen willen zien, hebben we ’s avonds een gezellig onderonsje bij ons thuis. Heb nog aantal dozen met spullen die we in de loop van de tijd in Perth heb verzameld maar wat niet mee gaat naar Singapore/Nederland. De achterblijvers zijn er blij mee.
De volgende dag nog een lunch met Ruud z’n naaste collega en zijn vrouw. ’s Avonds eten we samen bij een van onze favoriete restaurantjes in Freo en we proosten op ons geweldige verblijf hier.
Zondag dachten we het rustig aan te doen maar dat valt weer vies tegen. We hebben ondanks we heel veel weg hebben gegeven, toch nog te veel spullen die mee moeten. We lenen zelfs nog een koffer bij de buurvrouw om alles ingepakt te krijgen. Vriendin ontbijt gezellig met ons mee bij ons All time favorite brekkie tentje “Piccolo’s Corner”. We graaien nog snel de laatste spullen bij elkaar. Huis leeg? Dat was het………
Uiteraard, hoe kan het ook anders, OVERGEWICHT. Flink bijbetalen. Balen! Ons afscheid van Perth verloopt net iets anders dan we hadden gehoopt………maar goed, afscheid nemen is toch nooit leuk. Ik hou me nog goed maar eenmaal in het vliegtuig komen toch de tranen. DIT WAS PERTH…..
NU SINGAPORE………..wordt vervolgd!